มีหลายคนมาบอกผมครับว่าเดี๋ยวนี้ไม่อยากไปธนาคารเลย

ไปทีไรต้องถูกพนักงานธนาคารที่ให้บริการเรา

ขอให้ช่วยซื้อประกันเป็นประจำ

บางทีถึงขนาดผู้จัดการหรือหัวหน้าลงมาคุยเองเลยนะ

แล้วบทขายยอดนิยมที่ชอบหยิบมาใช้กับลูกค้าขี้เกรงใจคือ

"ช่วยซื้อผมหน่อยเถอะครับ ถ้ายอดประกันไม่ถึงผมถูกย้ายแน่นอน"

ผมนะโคตรเห็นใจทั้งลูกค้าและพนักงานธนาคารเลย

ลูกค้าก็ต้องซื้อเพราะเกรงใจ

พนักงานก็จำใจต้องขอให้ซื้อเพราะถูกบีบยอด

พอมาดูตัวโปรดักส์ประกันที่ธนาคารขาย

แล้วก็สงสารทั้งลูกค้าและคนขายเลยครับ

ลักษณะของประกันแบบสะสมทรัพย์ที่ธนาคารชอบขาย

มักเป็นแบบส่งสั้นๆ ทุนประกันก็แทบไม่มี

บางแบบทุนประกันที่มีก็พอๆกับเบี้ยที่ส่ง

ผลตอบแทนแท้จริงของกรมธรรม์ที่ทุกแห่งขาย

ประมาณ2%กว่าๆเองต่ำกว่าเงินเฟ้ออีก

แล้วมันจะเป็นประกันได้ยังไงอ่ะ

หากเป็นอะไรไปก็ไม่ได้เงินอะไรเพิ่มให้กับครอบครัวเลย

ถ้าบอกว่าแน่นอนปลอดภัย

ผมว่าไปลงทุนในกองทุนตราสารหนี้ดีกว่า

ผลตอบแทนส่วนใหญ่กองทุนตราสารหนี้บ้านเรามากกว่า3%

ความเสี่ยงต่ำพอๆกับประกันแบบสะสมทรัพย์ที่ธนาคารขาย

แถมถอนเมื่อไรก็ได้ ไม่ต้องถูกขังเงินไว้ที่ผลตอบแทนต่ำๆเป็นปีๆ

ผมว่านะคนขายเห็นแล้วยังไม่อยากจะซื้อเองเลย

แต่ต้องถูกบีบให้ขายก็เลยต้องมาบีบลูกค้าโดยการขอให้ซื้อต่อ

ผมถึงบอกไงว่าผมเห็นใจทั้งคนซื้อและคนขาย

จริงๆแล้วการมีธนาคารช่วยกัน

ทำให้ประกันแพร่หลายไปสู่ประชาชนวงกว้างเป็นสิ่งดี

แต่ธนาคารและบริษัทประกันที่ขายผ่านธนาคารช่วยคิดถึงประโยชน์ลูกค้ามากกว่าผลประโยชน์ตัวเองหน่อยได้ไหมอ่ะ

ของดีๆมีประโยชน์กลายเป็นของที่คนซื้อเพราะความจำใจ

คนขายก็เพราะความจำเป็น เฮ้อ!!!